Wat mij afgelopen week aanspoorde om weer iets te typen zijn de klimaatactivisten die een van de huizen van Lionel Messie op Ibiza hebben beklad.
Nu denken jullie misschien van 'is dit nou waar je na een jaar mee aan komt zetten'? Maar ...
Bestormingen in Brazilië, dure vliegtickets en het boek van Prins Harry. Deze week waren er weer veel verbazingwekkende dingen aan de hand. Dat
zeg ik met enig cynisme, want ik nader de dertig en dan word je al een beetje immuun voor de mirakelen van het leven. Er zijn weinig dingen of ontwikkelingen die je nog écht kunnen verrassen
...
Vuurwerkproblematiek, griepepidemie en het afscheid van Monica Geuze; Nederland begon 2023 weer in rep en roer. Jullie kennen inmiddels het trucje van mijn columns wel. Er gebeurt iets in de wereld, er ontstaat ophef en ik help die ophef graag relativeren. Het is een simpel concept, je zou er bijna een SBS 6-programma van kunnen maken. Deze week is het anders ...
Oekraïne, boeren en geile BN’ers. 2022 was een jaar waar veel gebeurde, maar waar ik weinig de behoefte voelde om iets te melden. Niet omdat het mij allemaal ongeroerd laat, in tegendeel, maar omdat ik soms het gevoel heb dat het draagvlak voor nuance steeds kleiner wordt ...
Knecht
Wanneer er een catastrofale gebeurtenis plaatsvindt, spring ik normaal gezien als een bezetene op het onderwerp. Elk journaal, tv-programma of krantenartikel wil ik bekeken hebben om, zoals je inmiddels van mij gewend bent, jullie een genuanceerd beeld te geven. Maar afgelopen weekend gebeurde er iets waar ik compleet van overdonderd raakte ...
Het is misschien de grootste paradox van mijn leven; mijn liefde voor Vandaag Inside/VI Inside/Vi/Veronica Inside/hoe het programma over een uur ook mag heten. Wie mij namelijk een beetje kent, weet dat ik een gigantische afkeer van voetbal heb...
‘Heb je zijn post weer gezien? Hij is echt totaal geradicaliseerd!’ Elke week wordt het wel besproken in mijn sociale kring. De keyboardwarriors die zich fel uitspreken tegen het coronabeleid, vaccinaties en -tsjah..- eigenlijk alles wat maar een beetje te maken heeft met gezag...
Ik heb mij afgelopen week lichtelijk geërgerd aan voormalig kickboxer Remy Bonjasky bij Jinek. Ik benadruk ‘lichtelijk’, want over veel dingen was ik het met hem eens. Het coronabeleid is zo lek als een mandje, de coronapas zorgt voor enorme polarisatie binnen de samenleving ...
December 2007, havo 3. Het was een week voor de kerstvakantie en we kregen ons schoolrapport. Mijn mentor nam al niet eens meer de moeite om zijn advies te geven; twaalf tekorten. Britney Spears zou nog eerder herstellen van haar inzinking dan dat ik naar havo 4 zou gaan ...
'Het is half 7 in de ochtend wanneer ik wakker word door het irritante geluid van mijn wekker. Ik schiet meteen in de stress; zal het vandaag meevallen op de weg? Ik prop mijn ontbijt naar binnen en kijk alvast op de routeplanner ...
'Maaah, dit kan echt niet'. Het is een zin die wekelijks wordt herhaald in de appgroep van mijn vrienden wanneer iemand een schunnige opmerking maakt of een grove afbeelding deelt. Het is zwarte humor waarover ik twijfel of ik wel een voorbeeld moet geven ...
Herken je dat? Dat je in je hoofd een stad kunt inbeelden, ondanks je daar nog nooit bent geweest? Omdat je de straten en hotspots van bijvoorbeeld Londen of New York heel vaak in het nieuws of in films hebt gezien. Je ziet een denkbeeldige Eiffeltoren zo voor je staan ...
Een van mijn vrienden is de droom van menig vrouwelijk politica; wo-opgeleid, werkend bij een groot bedrijf en vrouw. Het type dat je op de folder zet om de diversiteit binnen je bedrijf aan te tonen. Ik ken niemand die zich zo inzet voor haar werk. Laatst was ze tot 12 uur 's nachts bezig om een grote aanbesteding binnen te slepen...
Het is zaterdagochtend. Ik sta buiten onder een partytent met drie lagen aan kleding een gewicht omhoog te trekken. Binnen in de sportschool mag het niet, die ruimte is sinds de coronacrisis namelijk uitgeroepen tot New Chernobyl...
Januari was een positieve maand. Ik ben oom geworden, begonnen met een nieuwe baan, heb een leuk tv-interview gehad, het aantal lezers van Postduif groeit en heb dertig cent verdiend met beleggen. Wat wil een mens nog meer? Toch overstemt een gevoel van somberheid mij elke keer weer wanneer ik de tv aanzet of mijn socialmedia open...
Hij was jarenlang het onderwerp van gesprek tijdens de kringverjaardag: mijn 39-jarige huisgenoot die om het weekend voor zijn twee kinderen zorgde in een kamer van 15 vierkante meter. Tot diep in de schulden ondergesneeuwd en het enige wat hij zijn kinderen kon bieden was een geel gekleurd matras en een pak Taksi ...
Het is maandagavond en zoals gewoonlijk stap ik gehaast op mijn fiets, weer iets te laat vertrokken. Ik baan mij een weg door het industriegebied van Breda. Mijn haar nat van de miezerregen en mijn vingers koud omdat mijn koppige zelf handschoenen als een zwaktebod ziet...
Lief dagboek, het is inmiddels dag #6 van mijn kerstvakantie. Netflix is uitgekeken, PS5-games zijn uitgespeeld en een van mijn meest bekeken websites zendt alleen nog maar geverifieerde video's uit. Ik heb net uit pure ellende de roosters van mijn afzuigkap schoongemaakt...
Met een knoop in mijn maag maak ik mij klaar voor wat komen gaat. De zenuwen gieren door mijn lijf, zal ik het wel of niet doen? Ik zoek wel vaker de grenzen op, maar regels overtreden doe ik zelden. Hoogstens alleen wanneer ik eens mijn telefoon achter het stuur gebruik ...
Het is 06.45 wanneer ik wakker schrik van luid Afrikaans geschreeuw. Hoe ben ik ooit met het leuke idee gekomen om The Circle of Life van The Lion King in te stellen als mijn wekkertoon? In mijn hoofd zag ik het al helemaal gebeuren. Terwijl de rode ochtendzon langzaam stijgt ...
Afgelopen weekend deed ik mee aan Mudmasters in Biddinghuizen; een obstakelloop waarbij je door modderpoelen banjert, over muren klimt en met een glijbaan het water in wordt gekatapulteerd. Nu is mijn leven al een obstakelloop an sich (te makkelijk, te makkelijk) ...
Een tijdje geleden kwam Postduif uit haar ei en verrijkte ik jullie levens met een eerste column over mijn zoektocht in de wereld van mindfulness. Ik kampte met concentratieproblemen en een focus. die nog sneller wisselde dan de opvattingen van Famke Louise ...
Een data scientist, chemicus en journalist gaan uit eten. Het lijkt het begin van een mop of het script van een spin-off van The Big Bang Theory, maar dat is het niet. Het is de samenstelling van een van mijn vriendengroepen. Na twee maanden radiostilte hezen we deze week de witte vlag op...
6 mei, de dag na mijn verjaardag. Het is een vruchtbare lentemiddag in de kantoortuin die ik alweer enige maanden mag verblijden en verrijken met mijn kleurrijke persoonlijkheid. In mijn ooghoek zie ik mijn collega's zich verzamelen en weet meteen wat er komen zal; een momentje om stil te staan bij mijn 27-jarige bestaan. Een soort pop-up kringverjaardag ...
Het is begin augustus. Na een jaar mijn kloten te hebben afgedraaid, ben ik wel weer eens toe aan een weekendje West-Zeeuws-Vlaanderen. Weg van de hete asfaltdamp die het windloze Breda met zich meebrengt zodra de temperatuur stijgt boven de 25 graden ...
Het is jullie misschien ontgaan, maar het was vrij warm deze week. Nadat ik voor de vierde keer een ander T-shirt had aangetrokken, begon ik zoals gebruikelijk aan mijn dagelijkse wandeling onder de schemerige avondzon. Met mijn ietwat overdreven looppas haalde ik een sjokkend duo in ...
Met deze prachtige zomeravonden besloot ik om aan de kant van de waterplas hier verderop te zitten. Althans, het was niet geheel vrijwillig. In mijn studio was er een supernova gaande en ik kon het niet langer volhouden. Mijn mindfulness ...
De afgelopen tijd ben ik mij wat meer bezig gaan houden met mindfulness. Ik zou jullie graag het inspirerende levensverhaal willen vertellen dat ten grondslag ligt aan deze keuze. Mocht het bevallen, dan zal ik overwegen om een Instagramaccount te beginnen waar ...