Ongelooflijk

Herken je dat? Dat je in je hoofd een stad kunt inbeelden, ondanks dat je daar nog nooit bent geweest? Omdat je de straten en hotspots van bijvoorbeeld Londen of New York heel vaak in het nieuws of in films hebt gezien. Je ziet een denkbeeldige Eifeltoren zo voor je staan, terwijl Parijs nog altijd op je bucketlist staat. Ik heb dat met Urk en Krimpen aan den IJssel. Want hoewel ik er nog nooit ben geweest, zijn deze kerkelijke gemeentes de laatste tijd zo vaak in het nieuws geweest dat ik het winkelcentrum rond de Mieraskerk in Krimpen zo kan uittekenen. Vorige maand irriteerde ik mij al kapot toen BOOS verhaal ging halen bij dominee Anthonie Kort die zijn sekte had opgedragen om een homoseksuele man te verbannen. Deze week borrelde mijn bloed opnieuw toen verschillende kerkgemeenschappen uit Urk en Krimpen ad IJssel aangaven op hun eigen manier (lees: geen) invulling gaan geven aan de coronamaatregelen. Het geeft maar weer eens aan dat Nederland veel te soft is wat betreft religie.

Ik ben atheïst. In mijn overtuiging word je geboren zonder vooropgesteld doel en is er geen leven na de dood. Misschien dat ik daarom juist het hardste huil op begrafenissen, omdat ik niet denk dat de overledene nu op een betere plek is. Ik geloof wel in zaken als naastenliefde en ‘wie goed doet, goed ontmoet’, maar dat is meer vanuit sociologisch dan religieus perspectief. Ik vind vooral dat je tijdens het leven niet al te veel met de dood moet bezig zijn. Dat ik een atheïstische levenswijze hanteer, betekent niet dat ik vind dat religies op de schop moeten. Voor mij is het onzinnig, maar wie ben ik om dat ook te bepalen voor een ander? Ik kan mij best voorstellen dat sommigen kracht halen uit de samenhorigheid van een bepaald geloof. Het lijkt mij heerlijk om de verantwoordelijkheid van je eigen acties, zoals het in elkaar slaan van een journalist, af te schuiven op de wil van god. En hoewel ik persoonlijk Harry Potter tot een van de beste fantasieboeken beschouw, snap ik best dat men de bijbel ook inspirerend vind. In een vrij land mag je geloven wat je wilt, maar mag je gelukkig ook grapjes maken over wat je wilt. Het wordt pas gevaarlijk wanneer men zich onder het mom van geloofsovertuiging niet aan de rest van de grondwet moet houden.

Ik vraag het mijzelf zo nu en dan af: hoe is het mogelijk dat we in 2021 nog steeds in een maatschappij leven waar god boven de grondwet staat? Dat als je ooit eens twaalf jaar geleden een onhandige tweet hebt gepost over de Gay Pride Parade je wordt gecanceld door Sylvana Simons. Maar dat wanneer je heel Krimpen aan den IJssel opdraagt een homoseksueel te verbannen, de Tweede Kamer de andere kant opkijkt. Dat je nergens voor geluidsoverlast mag zorgen, tenzij je van de kerk bent en het hele dorp elke zondagmorgen wakker luidt met een takkenherrie alsof Quasimodo aan de amfetamine zit. En nu ook weer met de coronamaatregelen: kerken mogen honderden bezoekers toelaten, maar laat twee mensen binnen in een sportschool en je riskeert een boete en je vergunning.

Ik heb mij dan ook werkelijk waar dood geërgerd aan het besluit dat deze week door de Sionkerk in Urk werd genomen. Bezoekers, ongeveer vijfhonderd; het tweehonderdvijftigvoudige van wat is toegestaan, hoeven zich niet meer te houden aan de coronamaatregelen. Dan zou je denken mooi, stuur zo’n vriendelijke handhaver naar Urk en slinger die vijfhonderd mensen op de bon. Geef die €47.500 die je per kerkdienst kunt binnen harken aan de horecaondernemers die al een halfjaar nog niet eens één stoel mogen buiten zetten. Maar nee, kerken zijn vrij om dit te doen, want je mag een gelovige niet verbieden om naar zijn of haar kerk te gaan. Nu moet ik wel eerlijk toegeven dat je met drie Urkse gezinnen al snel aan de vijfhonderd mensen zit en het besmettingspercentage daar ook niet heel hoog ligt, maar alsnog. Het is de boodschap die je overbrengt op de rest van het land; een dikke middelvinger naar iedereen die al maanden zijn beroep niet kan uitoefenen.

Dat terwijl het makkelijk kan, je geloof vanaf afstand uitoefenen. Thuis vanaf de laptop inbellen met de dominee of een livestream volgen op tv. Dat is immers wat elke student of thuiswerkende al een jaar doet. Ook al is het een gevoelige kwestie, het is onacceptabel dat bepaalde gemeenschappen vrij worden gesteld van de coronamaatregelen. Het is hypocriet dat er standaard naar elke demonstratie een ME-team wordt gestuurd, maar dat er naar Urk maar één politieagent wordt gestuurd, terwijl het besluit van de kerkgemeenschap al een week staat. Het wordt nog een tikkeltje enger wanneer journalisten worden mishandeld wanneer ze een kritische vraag stellen aan de volgers van de gemeenschap en dat de politieagent alleen toekijkt.

Overigens valt een groot deel van die volgers niks te verwijten. Want mensen die niet gaan, worden verbannen. Het is een beetje alsof je wordt opgedragen om ergens belletje te lellen, anders hoor je niet meer bij je coole straatvrienden. Ik zit in ieder geval na te denken over het oprichten van een eigen geloof, maar ik twijfel nog tussen het festivalisme, terraslam en bioscopendom. Wees vrij om je aan te sluiten.